Uit de oude doos: RARA-analyses nog steeds messcherp en inspirerend

RARA maakte in de tweede helft van de jaren 80 deel uit van de krachtige anti-apartheidsbeweging in Nederland. Via een serie brandaanslagen wist de actiegroep het Nederlandse transnationale bedrijf Makro te dwingen tot sluiting van haar vestigingen in Zuid-Afrika. RARA bewees daarmee dat militante acties direct succes kunnen hebben en inspireerde zo een hele generatie actievoerders. Ook in minder radicale kringen werden de RARA-acties vaker dan de gevestigde orde lief was met een stiekeme grijns ontvangen. Vanaf 1990 richtte RARA zijn aandacht op het Nederlandse vluchtelingenbeleid. Men pleegde aanslagen tegen Marechaussee-kazernes in Oldenzaal en Arnhem (18 maart 1990), tegen de ministeries van Justitie (twee keer: 25 maart 1990 en 12 november 1991) en Sociale Zaken (30 juni 1993), en tegen het woonhuis van de toenmalige staatssecretaris van Justitie Kosto (12 november 1991). Elke klap kwam samen met een communiqué, waarin de groep de actie uitgebreid motiveerde. Ook kwam RARA tussentijds eens met een zelfinterview. Waarom maakte RARA een overschakeling naar het vluchtelingenbeleid? “Hoewel het de eerste keer is dat wij acties uitvoeren tegen het Nederlandse vluchtelingenbeleid, willen we benadrukken dat dit op geen enkele manier uitgelegd mag worden als een breuk in onze politieke praktijk van de afgelopen jaren”, schreef RARA daarover. “Het aanvallen van het vluchtelingenbeleid is niets meer of minder dan het trekken van consequenties uit eerder door ons ingenomen standpunten. Standpunten die inhouden dat onze solidariteit met de strijdenden in de drie continenten onlosmakelijk verbonden is met de strijd tegen de politieke, economische en militaire instituties in het westen. De instituties die de onderdrukking organiseren, voeden en ervan profiteren. In Zuid-Afrika is het racisme geïnstitutionaliseerd in de apartheid. Hier is het wettelijk gelegitimeerd racisme de basis van het vluchtelingenbeleid.” Kortom: “Wij denken dat ruimte voor fundamentele veranderingen in het westen zelf bevochten moeten worden.”

Eric Krebbers in RARA-analyses na 10 jaar nog steeds messcherp en inspirerend (Gebladerte Archief)