Leidse burgemeester accepteert geen links geluid bij de Pride (en legt fascisten geen strobreed in de weg)
Het werd een lange dag vandaag, met protesten rond de derde Leidse Pride, de eerste commerciële versie met politiedeelname. Fascisten mochten ’s ochtends bezoekers van een drag queen-voorleesuurtje lastigvallen, terwijl anti-fascisten op een afstandje werden gehouden, en ’s middags kregen queer-activisten die een spandoek wilden ophangen bij de Pride te maken met extreem politiegeweld.
Eerder deze week kondigde fakkelfascist Max van den Berg aan “een tegengeluid” te komen laten horen in Leiden bij een voorleesuurtje van drag queen Dina Diamond in de bibliotheek aan de Nieuwstraat. Meteen riep FvD-haatzaaier Gideon van Meijeren dat ook hij aanwezig zou zijn. Samen met een tiental andere fascisten, waaronder Femke den Hoed en Jan de Boer van ID-Verzet, Yvette Evers van de NVU, Peter van Vliet van Stop Antifa Terreur en Koos Roegholt van Pegida, mochten ze vandaag op pakweg vijftien meter van de ingang van de bibliotheek ouders en kinderen intimideren die het voorlezen wilden bezoeken. Van één ouder weten we zeker dat die weer vertrok na het zien van al die haat.
‘Vak’
Binnen drie dagen organiseerden wij samen met een reeks andere activisten een anti-fascistisch en pro-queer protest, om te proberen de fascisten bij de ingang weg te houden en de ouders vrij toegang te geven. Met zo’n 125 tot 150 anderen, tien keer meer dan de fascisten, verzamelden we ons om 10:00 uur op het Hooglandse Kerkplein, zo’n 80 meter verderop, met het idee dat we daarna tot in de buurt van de bibliotheek zouden lopen.
Maar al snel kwam de politie met de boodschap dat we nu al te dichtbij stonden, en dat er een ‘vak’ voor ons was gemaakt op de Hooglandse Kerkgracht, om de hoek, op meer dan 100 meter. Ook moesten alle mondkapjes af. Slechts na enige druk van onze kant mochten “zichtbaar kwetsbare” mensen ze bij nader inzien ophouden.
Vanwege de overmacht aan agenten zijn we dan maar met een korte demonstratie naar ‘ons vak’ gelopen. “Geen haat, maar liefde op onze straat” en “Toen niet, nu niet, nooit meer fascisme”, dat soort leuzen werden er onderweg geroepen. Eenmaal ter plekke bleek de gemeente verderop een gele lijn te hebben getrokken, wat dan ‘ons vak’ bleek te moeten voorstellen en waar we dan achter zouden moeten gaan staan. Maar de maat was vol en dat hebben we niet gedaan.
Glitter
Intussen wisten enkele kleine groepjes onopvallend geklede activisten toch tot bij de fascisten te komen. Die werden door hen geconfronteerd met leuzen en regenboogvlaggen, en de fakkelfascist werd opgefleurd met een zak glitter. Al snel dreef de politie deze groep activisten naar de grote groep, ver uit het zicht van de bibliotheek. Daar riepen we nog een poos leuzen, zoals “Two, four, six, eight, how do you know your kids are straight?” en “Hé ho, ée ho, queerfobia has to go”, enzovoorts.
Rond elf uur kregen we bericht dat er ook fascisten waren bij een kraakpand op een paar minuten lopen. Die waren stenen aan het verzamelen, wellicht om ruiten in te gooien. Daarop besloten we het protest af te sluiten en met z’n allen naar dat pand te gaan, tot ergernis van de politie die daarmee de controle verloor. Bij het pand was er even een schermutseling met de fascisten. Die riepen “homo’s”, wat wel waar was, maar deze queers lieten niet met zich spotten. De met diverse busjes toegesnelde politie leidde hen al snel weg.
Terug in de kast
Om de buurt niet onnodig overlast te geven, hebben we de demonstratie vervolgens snel ontbonden en kon iedereen naar ons kantoor in de Vrijplaats om bij te komen en zich voor te bereiden op het aangekondigde “anti-kapitalistische blok”, later bij de Canal Pride. Helaas werden we meteen door agenten ingesloten in een steeg richting Haarlemmerstraat. Alleen wanneer we alle kentekens van ons queer-zijn zouden verwijderen, mochten we doorlopen. Actieborden moesten weg en regenboogvlaggen opgeborgen. Iedereen moest weer in de kast, als het ware. Een stel vroeg of ze nog wel hand-in-hand mochten lopen. Wie de winkelstraat in kon kijken, zag die volhangen met gemeentelijke regenboogvlaggen. Ook liepen er voorbijgangers met regenboogkleding, het was immers Leidse Pride! Maar wanneer wij ermee zouden lopen, zou het een demonstratie zijn en dat was niet toegestaan door de burgemeester. Voor activistische queers is de vernieuwde commerciële Pride kennelijk niet bedoeld. Hoe ver dat ging, zouden we later vandaag nog merken.
Na een minuut of vijftien mochten we doorlopen, en wie zijn vlag had weggestopt, haalde die een stukje verderop snel weer tevoorschijn. Even later kregen we te horen dat de fascisten nog steeds bij de ingang van de bieb mensen stonden lastig te vallen. De binnenstad was vergeven van de agenten, maar toch wisten we via allerlei steegjes en diverse routes de bibliotheek te bereiken om de fascisten opnieuw te confronteren. Van twee kanten werden ze door ons belaagd. Al snel kwam de politie ons met alle macht weer wegduwen richting ‘ons vak’. Iedereen die er enigszins queer uitzag in de ogen van de politie, ook mensen die niets met onze actie van doen hadden, werden meegevoerd. Zo creëerde de politie feitelijk tijdens deze Pride een flinke lhtbqia+ vrije zone midden in de stad! Alleen cishetero’s (en hetero-passing lhbtqqia+ers) waren welkom in de straat voor de bibliotheek op Pride-dag! De gemeente zette zo werkelijk alles in om het fascistische, patriarchale “tegengeluid” optimaal te faciliteren. Gelukkig vertelden ouders en kinderen die mee hadden gedaan aan het voorleesuurtje ons later dat ze binnen in ieder geval niets hadden gemerkt van de fascisten.
Inhakkende agenten
Onze onbeheersbaarheid zette kwaad bloed bij de gewapende arm van de gemeente, dat was duidelijk. Ons idee was om ’s middags rond kwart over drie, aan het begin van de Canal Pride, een spandoek te laten zakken vanaf een van de bruggen waar de boten onderdoor zouden gaan: de Catharinabrug, midden in het centrum. De tekst ervan luidde: “Kleurrijk niet stinkrijk. Rainbow capitalism doesn’t float my boat!”, een kritiek op het commerciële karakter van deze derde Leidse Pride.
Bij de brug hadden zich, toen we met pakweg dertig mensen arriveerden, al meer dan twintig agenten verzameld en zodra we het spandoek uitrolden, werden die extreem gewelddadig. Er werd zonder enige waarschuwing op ons ingehakt, en daarna we werden richting weer zo’n ‘vak’ gedreven, op een flink aantal meters van de waterkant: een geel hokje waarin we nauwelijks allemaal pasten.
Onderweg werd een van ons zonder enige reden gearresteerd. Wie een teen over de gele lijn van het ‘vak’ stak, kon meteen een klap krijgen. Een paar toeschouwers die op banken naar de stoet boten wilden kijken, vond ons maar vervelend en begonnen ons uit te schelden. Toen een iemand van ons boos werd en zei dat ze op moesten houden, werd die ook meteen opgepakt.
Compleet ingesloten door agressieve agenten besloten we, eenmaal enigszins bijgekomen, dan maar leuzen te gaan roepen, zoals “We are here and we are queer”, “De pride begon met politiegeweld” en “Kleurrijk, niet stinkend rijk!”. Ook hielden enkelen van ons geïmproviseerde speeches, die je kunt zien in de video. Dat ging goed tot de boten daadwerkelijk voorbij kwamen met hun dreunende bassen. Toen vond de politie het kennelijk nodig om de groep binnen te dringen en onze megafoon af te pakken. Het werd niet op prijs gesteld dat ook maar iemand onze leuzen, onze boodschap kon horen. Vanuit ons blok zagen we dat voorbijkomende deelnemers aan het Pride-festival, die verder niets met ons protest van doen hadden maar die ook bordjes bij zich hadden, gemaand werden om die weg te doen. Aan de overkant van het water gebeurde ook iets dergelijks. Teksten als “Fuck the cistem” en “Pride = Protest” waren kennelijk overal in de stad verboden tijdens de Pride. Er heerste een uiterst repressieve en intimiderende sfeer richting iedereen die ook maar iets anders durfde te denken of te doen dan blij te zijn en zonder veel na te denken mee te doen aan de eerste commerciële Pride.
Activistenlijst
Toen we het welletjes vonden en aan de politie voorstelden om de actie te stoppen en ons te verwijderen van de Pride, kregen we te horen dat men daar wel over wilde nadenken, mits we de activisten zouden aanwijzen die vanavond nog zouden gaan meedoen aan ons geplande transzorg-protest bij het LUMC-ziekenhuis. Geen haar op ons hoofd die eraan dacht om een lijst met activisten te gaan overhandigen aan de autoriteiten, en dus bleven we opgesloten tot de Pride-boten allemaal voorbij waren. Daarna mochten we gaan, maar dat mocht niet in demonstratievorm en dus moesten de borden, spandoeken en vlaggen weer weg. Dat laatste hebben we vanzelfsprekend geweigerd. Iedereen in het centrum liep immers met regenboog- en andere vlaggen.
Aan het einde van de middag hebben we besloten de transzorg-demonstratie even uit te stellen. In plaats daarvan post een groep van ons bij het politiebureau om de arrestanten op te vangen wanneer ze vrijkomen. Eentje is inmiddels naar buiten gekomen.
Eric Krebbers
——————
Deze beelden kwamen op zondag 3 september binnen. Let op: geweld
Een van de queer-activisten die gisteren tijdens de Leidse Canal Pride probeerde een spandoek op te hangen aan een brug maakte zelf deze beelden van het geweld en hun arrestatie. Vragen naar dienstnummer mag kennelijk ook al niet meer in Leiden.
Update maandag 4 september, 13:15: de laatste arrestant is ook vrij.
De burgemeester moet zich schamen. Ook wanneer je het openbare orde argument volgt is er geen enkele rechtvaardiging om fascisten die ouders met kinderen terroriseren naast de bibliotheek te zetten. Dit terwijl je voorstanders van zo’n voorleesuurtje ergens achteraf rangeert.
Waarom geen erehaag van voorstanders voor de bibliotheek en giftige tegenstanders ergens op een plek waar ze in ieder geval geen ouders met kinderen kunnen lastigvallen? Dat is veel veiliger voor “de openbare orde”. Nu wordt er gekozen voor een oplossing waarin een fascistische minderheid een plek krijgt waar ze de meeste schade kunnen veroorzaken, alle media-aandacht opeist terwijl een veel grotere groep voorstanders/supporters (zeker wel het tienvoudige) worden gegijzeld op een achterafpleintje.
Overigens die Koos Roegholt hadden we voor de demo nog aangesproken omdat hij bij het station liep met een opmerkelijke fiets. Zo eentje met zo’n eigen gemaakt stuur van verwarmingsbuizen dat je kan inklappen. Volgens hem had hij die omdat hij zijn fiets dan makkelijker in de stalling van het station kon inparkeren. Via de foto’s kom je er dan achter dat het een fascist is. Het petje had het uiteindelijk weg moeten geven….maar ja we waren op dat moment meer bezig met de route naar de demo dan met welke engerds er een voorleesuurtje/kinderfeestje wilden verstoren.
Veel dank en hulde voor Doorbraak en de andere organisatoren voor de krachtige dag, ondanks de vreselijke afloop. En de gastvrijheid en lunch tussendoor. Ik hoop dat de overige twee mensen gauw vrij komen, verschrikkelijk dat ze na al dit leed ook nog een nacht in een cel hebben moeten slapen.
Als aanvulling op het zorgvuldige artikel van Eric trof me gister wederom de passiviteit van de omstanders. Zodra de politie op ons in begon te slaan (ik zit hier met blauwe plekken te schrijven) waarbij aan haren werd getrokken en allerlei klemtechnieken werden gebruikt, begonnen omstanders (overwegend wit, cis, hetero) te applaudisseren en te lachen. Ik hoorde zelfs iemand “gooi ze in de gracht!” roepen. Dit maakte me naast boos en verdrietig ook angstig. Dat er blijkbaar een blindelings vertrouwen in de politie is en ze ‘dus’ wel een reden hadden. Of dat men daadwerkelijk vond dat we ‘hun’ feestje verstoorde door exact te doen waar Pride om draait! Ik heb geprobeerd ze dat te vertellen in een geïmproviseerde korte toespraak, vol adrenaline en trillende handen van wat er gebeurde. Hopelijk luisterde er in elk geval een paar.
De steun van voorbijgangers maakte het nodige goed, maar al met al was het (helaas opnieuw) een ontnuchterende dag, die veel zegt over hoeveel tolerantie en solidariteit er werkelijk is richting de queer gemeenschap en welke kwalijke rol de politie speelt in onze ‘democratie’.
Ik sluit me aan bij wat Ben hierboven schrijft. Ik was niet op de brug zelf want kwam pas iets later aanlopen. Maar aan de gracht kon ik zien wat er gebeurde, en zag ik mensen van de demo hardhandig worden aangevallen door een overmacht aan politie. Overal om me heen stonden ‘pride bezoekers’ te klappen en de politie toe te juichen. Toen ik een groepje (witte normal-passing) mensen hierop aansprak was de reactie: “wij komen hier voor de gezelligheid” en “je moet niet gaan demonstreren op een dag als vandaag”. Toen ik ze vroeg of ze enig idee hadden waar de demonstratie over ging, was het antwoord: “Dat interesseert me geen zak, ze moeten gewoon opzouten.”
Dank jullie voor dit bericht. Ik ben boos op hoe de politie en burgemeester hebben gehandeld!
Bedankt voor dit stuk met vele beelden. Ik vind het heel heftig om te zien en hoop dat jullie genoeg steun hebben om hiervan bij te komen. De beperkingen die de burgemeester jullie demonstratie heeft opgelegd lijken mij onterecht. Mensenrechtenadvocaten zoals PILP winnen rechtzaken over dit soort kwesties. Ik hoop dat jullie formeel bezwaar maken tegen het optreden van burgemeester en politie, demonstratierecht inperken en queer mensen slaan op een Pride is echt onacceptabel.