Burnouts maken het moeilijk onszelf te organiseren

Een tijd geleden kwamen we in contact met iemand die voor een kledingbedrijf werkte, maar in de Ziektewet geparkeerd zat. Hij had al tevergeefs geprobeerd te reïntegreren. Dat ging in het begin echter moeizaam en uiteindelijk helemaal niet door pesterijen op het werk. Deze waren structureel en hij was niet de enige die slachtoffer werd van de bederfelijke sfeer op de werkvloer. Hij vertelde ons dat een van zijn collega’s uiteindelijk zelfmoord heeft gepleegd naar aanleiding van het psychische geweld. Ondanks deze schok wilde hij toch doorgaan met zijn werk. Dit kwam omdat hij er niet alleen financieel, maar ook voor zijn verblijfsvergunning van afhankelijk was. Hij wilde terecht dat er wat ging veranderen bij dit bedrijf. Daar had hij zelf ook ideeën over, onder andere door er andere collega’s bij te betrekken. De pesterijen waren immers een structureel en terugkomend probleem waar uiteindelijk meerdere mensen mee gemoeid waren. Op den duur kwam hij Vloerwerk tegen en na het horen van zijn verhaal wilden wij hem als organisatie uiteraard graag helpen. Twee keer hebben we tevergeefs geprobeerd om met hem samen af te spreken en te bekijken wat de mogelijkheden waren om hem te ondersteunen. Elke keer ging het op het laatste moment helaas niet door en dat kwam volgens hem doordat hij niet goed in zijn vel zat. Tijdens het laatste telefoontje dat Vloerwerk met hem had, gaf hij aan dat hij er flink doorheen zat. Hij ging via juridische weg nog wat proberen te doen. Van het enthousiasme om iets wezenlijks binnen dit bedrijf te veranderen was helaas maar weinig meer over. De pesterijen hadden hun tol geëist en daardoor was hij juist niet meer in staat om er iets aan te doen.

Vloerwerk in De strijd tegen burn-outs gaat Vloerwerk na aan ‘t hart (Vloerwerk)