“Vrije partnerkeuze” op gemeenteposters: nare, nationalistische campagne

Wat ook een beetje ondersneeuwt, is de intense hypocrisie van de campagne. Vrije partnerkeus, typisch Nederlands? Echt waar? Hoeveel lesbische, homoseksuele en transgenderjongeren zijn het huis uit gevlucht of erger, omdat hen de keuzevrijheid om vanuit hun eigen seksuele oriëntatie een partner te kiezen, niet werd gegund door ouders, buurtbewoners, kerkelijk gezag? Hoe lang is het trouwens geleden dat gereformeerde jongeren uit Tholen maar beter niet met een katholieke partner uit Roermond aan konden komen zetten? En hoeveel ouders roepen “vrije partnerkeus, respect!” als hun zoon van 18 thuiskomt met een vriend van 48? Of als hun dochter aankondigt samen te gaan wonen, niet met één maar met twee vrienden waarmee ze nog intiem wil zijn ook? Het hele idee van vrije partnerkeus als iets dat voor iedereen in Nederland vanzelf spreekt, op een handvol reactionaire moslims na, is zelfgenoegzame chauvinistische beeldvorming, geen realiteit. De gemeente Rotterdam versterkt die beeldvorming, en schoffeert daarmee wel degelijk mensen uit moslimgemeenschappen, veelal mensen met een migratieachtergrond, die vooral de les gelezen moet worden via posters. Dat een Leefbaar Rotterdam-wethouder zich er breed voor maakt, verbaast me niets. Maar de campagne is niet in de eerste plaats verkeerd vanwege die Leefbaar-connectie. Het is andersom. De Leefbaar-connectie is logisch, vanwege de verkeerdheid van de campagne. Natuurlijk is er verweer tegen de kritiek. “Wat is er zo erg aan vrije partnerkeuze dat er negatief op de campagne gereageerd moet worden?”, zo vraagt Shirin Musa van de groepering Femmes for Freedom, die het idee heeft aangeleverd waar de Leefbaar-wethouder en het gemeentebestuur van Rotterdam uitvoering aan heeft gegeven. Een misplaatst-suggestieve vraag is het. Wie tegen deze postercampagnes en haar nationalistische suggestiviteit is, is daarmee immers nog niet automatisch tegen vrije partnerkeus, en het is een demagogisch trucje om dat te suggereren.

Peter Storm in “Vrije partnerkeuze” op gemeenteposters: nare, nationalistische campagne (Ravotr)